Hiç daha önce yaşadığınız bir anı tekrar yaşıyormuşsunuz gibi hissettiniz mi? Eminim olmuştur. İşte o yaşadığınız dejavu ve kesinlikle bu yazının konusu değil.
Ben size dejavu(msu) dan bahsedeyim. Hiç daha önce bir filmde izlediğiniz bir sahneyi yaşıyormuşsunuz gibi hissettiniz mi? Evet, ben az önce hissettim.
Nasıl oldu, anlatayım. Cuma akşamı, olmayacak bir saatte, 4 kişi ders çalışıyoruz. Kütüphanede değiliz, çevredeki diğer odalarda da değişik insanlar çeşitli boyutlardaki gruplar halinde toplantı yapıyorlar. (ve çoğu bizim toplanma amacımızdan farklı olarak sosyal amaçlarla orada toplanmış vaziyetteler)
Tam bir sorunun üzerine konsantre olmuş ve bütün bunalmışlığı üzerimizde hissederken, yan odadaki insanlar yumuşak bir tonda koro halinde güzel bir şarkı söylemeye başladılar. Sevdiğim tarzda bir müzik bu kesinlikle. Hangi dilde söylediklerini bilmiyorum ama şarkının güzel bir şeyleri anlattığından eminim. Dördümüz, birbirimize bakmaya başlıyoruz ve hissettiğimiz rahatlama anlatılmaz.
Bütün bunlar bana Esaretin Bedeli 'ni hatırlattı. Tam olarak Andy'nin pikaptan çaldığı müziği mikrofonla diğerlerine dinlettiği anı. Bir an için olsun onlar gibi hissettim. Müzik bazen gereğinden daha fazla güzel olabiliyor. Filmi izlemiş olanlar beni daha iyi anlayacaklardır sanırım. (Bu filmi izlememe vesile olmuş olan Volkan ve Murat'a teşekkürlerimi iletiyorum.)
Bu seferlik tadında bırakıyorum ve burda son veriyorum.
Hoşçakalın.
Meraktan Not : Biliyorum fazla merak iyi değildir, ama, "The Shawshank Redemption" 'ın çevirisi "Esaretin Bedeli". Bu nasıl bir çeviridir anlam veren var mı acaba? Yada bir şeyin çevirisi orjinalinden daha anlamlı ve güzel olabilir mi? O zaman çevirmen sanatçı mıdır? bla bla bla ...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder