Horozumu kaçırdılar, suyuna da pilav pişirdiler

Bu sefer biraz acıklı bir yazı yazmak zorundayım. Çünkü beş küsür senedir kullandığım yeşil kupam kırıldı. Bir gece karanlıkta, mutfakta üzerine başka bir kupa düşmesi sonucu çatladı. Son bir iyilik yaptı paramparça olmadı, sadece çatladı.

Evime gelmiş olan herkes onu bilir. Suyumu, çayımı, sütümü onunla içerdim. Buraya geldiğim ilk gün almıştım. Alışmıştım.

Daha yerine yeni bir şey alamadım. Çünkü istediğim gibi bir şey bulamadım. İyi kupa bulmak gerçekten zor. İçinin siyah dışının yeşil olmasını istiyorum. Eskisiyle aynı boyutta olması önemli. Alt tarafının kaplaması kaygan olmalı, yoksa masaya koyunca bir ses çıkıyor hiç hoşuma gitmiyor. Bunlar olmazsa olmaz bence. Şimdilik başka bardaklarla idare ediyorum ama yerini tutmuyor hiç biri.

Onu hatırlamak istediğim haliyle, çatlamayan tarafından son bir fotoğrafını koyuyorum buraya.

Güle güle yeşil kupa.. 18.9.2005 – 27.11.2010